Voeding mythen zijn als rollende sneeuwballen.

Ze beginnen vanuit een staat van geringe betekenis en bouwen snel op zichzelf, worden groter - en potentieel gevaarlijk - als ze aan kracht winnen. In veel gevallen worden voedingsovertuigingen die mogelijk zijn begonnen vanuit een kern van waarheid, zo vervormd door geruchten en de media dat het vasthouden aan hen schadelijk kan zijn voor uw gezondheid. Leer feiten van fictie te scheiden met onze nieuwste editie van de waarheid achter voedingsmythen en je kunt vandaag beginnen met afvallen en geld besparen.

MYTHE: Selderij heeft negatieve calorieën.

Het idee van voedsel met "negatieve calorieën" is sexy. Het is populair. Het klinkt zelfs cool. Snacken op selderij? Niet zo! Ik ben eigenlijk aan het afvallen! De theorie is simpel: sommige voedingsmiddelen hebben zo weinig calorieën dat het kauwen en verteren ervan meer energie vereist dan het lichaam absorbeert, wat resulteert in een calorietekort dat leidt tot gewichtsverlies. Bovenop de "negatieve" lijst staat de eenvoudige selderijzerstok. Op slechts 10 calorieën is veel van het caloriegehalte van de groente gebonden in cellulose, een vezel die onverteerd door het systeem gaat. In werkelijkheid kost het slechts iets meer dan een halve calorie om een ​​stengel te verteren. Bovendien suggereert een studie gepubliceerd in The American Journal of Clinical Nutrition dat het thermisch effect (de toename van het metabolisme na het eten) zelfs lager kan zijn na vezelrijke maaltijden. Natuurlijk is een selderijzestok een wijzer voedingskeus dan zeggen, een krakelingstaf, maar als volgt: als je eet, ben je calorieën aan het consumeren. En selderij, of elk ander bekend 'negatief calorisch' voedsel is geen magische kogel voor gewichtsverlies.

MYTHE: voedingsetiketten zijn altijd feitelijk.

Hoeveel calorieën heeft een 100 calorieënpakket van mini-Oreo's? Het antwoord is niet voor de hand liggend. Voedingsfeiten zijn verplicht gesteld door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) in overeenstemming met de 1990 Nutrition Labelling and Education Act (NLEA). Helaas zijn ze niet altijd feitelijk. In feite staat de wet 20 procent foutenmarge toe voor de aangegeven waarde van calorieën en voedingsstoffen. Met andere woorden, je 100 calorie-pack mini Oreos zou theoretisch (en wettelijk) 120 calorieën kunnen kosten. Een onderzoek in het tijdschrift Obesity dat de 'ware' calorie-inhoud van 24 gewone voedingsproducten evalueerde, vond dat de calorieën gemiddeld met 4, 3 procent hoger waren. Het koolhydraatgehalte van een populaire snack overtrof de labeluitgaven met 7, 7 procent volgens het onderzoek. Een onderzoeksstuk van de Calorie Detective van de New York Times vond vergelijkbare, verontrustende resultaten. Van de vijf alledaagse voedselproducten van ketens zoals Subway, Starbucks en Chipotle die een testlaboratorium kregen, hadden vier meer calorieën dan hun labels meldden - een teveel dat 550 calorieën bevat: genoeg om een ​​extra pond lichaamsgewicht in te zetten een week. Bottom line? Labels zijn een goede richtlijn, maar zijn niet geobsedeerd door het tellen van calorieën; als het te mooi klinkt om waar te zijn, is dat waarschijnlijk zo.

MYTHE: Organic Produce is voedzamer dan conventioneel.

Dus je bent in de supermarkt, en daar zijn ze: romaine harten. Zij zien er goed uit. En vlak naast hen: organische romaine harten. Ze zien er precies hetzelfde uit, maar ze zijn $ 1 meer. Bieden biologische groenten en fruit eigenlijk een nutritionele lift? Veel nee-zeggers zullen je vertellen dat 'organisch' gewoon een marketingtruc en een portemonnee-uitbarsting is. Een recent overzicht in de British Journal of Nutrition vond wel substantieel hogere niveaus van antioxidanten en lagere niveaus van pesticiden in biologische producten in vergelijking met conventioneel gekweekt, maar de auteurs van de studie houden op te beweren dat biologische producten zullen leiden tot een betere gezondheid, en er zijn geen collegiaal getoetste onderzoeken om die bewering te ondersteunen. In feite vond een vergelijkbare, goed geciteerde analyse door Stanford-wetenschappers zeer weinig verschillen in de voedingswaarde van biologisch en conventioneel gekweekt voedsel; de verschillen die er zijn, zijn zo klein, zeggen de auteurs, dat ze waarschijnlijk niet van invloed zijn op de gezondheid van de mensen die ervoor kiezen (meestal duurder) biologisch voedsel te kopen. Conclusie voor gezondheidsexperts? Het kopen van biologisch fruit en groenten kan je helpen pesticiden te ontwijken (wat buikproblemen kan veroorzaken), maar er is (nog) geen overtuigend bewijs dat conventionele en biologische producten verschillen qua voedingssamenstelling.

MYTHE: Je moet 8 vloeibare liters water drinken, 8 keer per dag.

Je zou het moeilijk vinden om een ​​dieetboek te vinden dat je niet vertelt dat je water moet spuien om gezond te blijven en af ​​te vallen. Maar experts spreken zich uit over de "8 × 8" -regel - de theorie dat je elke dag minstens acht, acht-vloeistof-ounce glazen water moet drinken om uitdroging te voorkomen. De aanbeveling "is niet alleen onzin, maar is ook grondig ontkracht onzin", betoogt huisarts Margaret McCartney in een recensie van British Medical Journal . Het heeft geen zin om veel water te drinken, zegt ze. In feite kan het zelfs gevaarlijk zijn. Een recente studie in het British Journal of Sports Medicine waarin een groep wielrenners de prestaties na rehydratie beoordeelde, vond geen prestatieverschil tussen degenen die volledig gerehydrateerd waren en een controlegroep die niets kreeg. En uit een onderzoek in het New England Journal of Medicine bleek bijvoorbeeld dat bijna een zesde van de Boston Marathonlopers enige mate van hyponatriëmie ontwikkelde, of verdunning van het bloed veroorzaakt door te veel water drinken. Dus waar komt de 8 × 8-mythe vandaan? Een recensie in het American Journal of Physiology door Heinz Valtin van Dartmouth Medical School suggereert dat het idee mogelijk is begonnen toen de Food and Nutrition Board van de National Research Council ongeveer "1 milliliter water voor elke calorie van voedsel aanbeveelde", wat neerkomt op 64 tot 80 ounces. Algemeen wordt echter voorbijgegaan aan de volgende zin van de Raad: "het grootste deel van deze hoeveelheid zit in bereid voedsel." Kortom: tenzij uw arts anders adviseert, drink om te dorst. Voel je niet verplicht voor H20; vloeistoffen zoals thee, koffie en vruchtensap kunnen je gehydrateerd houden.

MYTHE: Vitamine C kan verkoudheid voorkomen.

Veel medicijnfabrikanten hebben veel dollars verdiend met het wijdverbreide geloof dat vitamine C de verkoudheid kan voorkomen en genezen. Maar is er wetenschap om de bewering te ondersteunen? In de loop der jaren zijn er veel onderzoeken uitgevoerd naar de koudekrachten van vitamine C, met gemengde resultaten. Een recent overzicht van alle relevante, hoogwaardige onderzoeken uitgevoerd door Cochrane Collaboration heeft gekeken naar 29 verschillende onderzoeken waarbij ten minste 200 mg (milligram) vitamine C per dag werd getest tegen een placebo. Van de 11, 306 geanalyseerde personen die werden geanalyseerd, had een regelmatige suppletie van vitamine C geen effect op de preventie van verkoudheid, hoewel het wel een bescheiden effect had op het verminderen van de duur van de symptomen. De National Institutes of Health houdt een vergelijkbare houding aan, wat suggereert dat vitamine C "mogelijk effectief" is voor de behandeling van verkoudheid, maar niet effectief is om ze te voorkomen. Bottom line? Geld uitgeven aan hooggedoseerde vitamine C-supplementen (het is bijna onmogelijk om een ​​overdosis te nemen), of een dagelijkse gewoonte van het eten van citrusvruchten kan je helpen je beter te voelen als je lijdt, maar het is onwaarschijnlijk dat je verkoudheid kunt voorkomen.

MYTHE: Soja eten veroorzaakt borstkanker.

Gooi de Luna Bars eruit, gooi de tofu weg, houd de edamame en red de ta-tas! Soja en de invloed ervan op borstkanker is al lange tijd een bron van zorg. Soja bevat fyto-oestrogenen, natuurlijk voorkomende hormoonachtige verbindingen met zwakke oestrogene effecten, die in het laboratorium hebben aangetoond dat ze veel kankers voeden. Studies bij mensen hebben echter niet aangetoond dat diëten met een hoog risico op soja het risico op borstkanker vergroten. In feite is het tegenovergestelde het geval. Een longitudinaal onderzoek in The American Journal of Clinical Nutrition dat bijna 10.000 overlevenden van borstkanker volgde, vond dat vrouwen die de meeste soja aten lagere percentages van kankerherhaling en mortaliteit hadden. Een andere studie die keek naar de diëten voorafgaand aan de diagnose van 3842 borstkankerpatiënten over meerdere etniciteiten bleek dat soja-inname geen verband hield met mortaliteit. De voedingsrichtlijnen van de American Cancer Society wijzen erop dat consumptie van sojavoedsel niet alleen veilig is, maar ook het risico op borstkanker kan verlagen. Bezorgdheid over fyto-oestrogenen in soja en hun invloed op borstkanker kan ongegrond zijn.

MYTHE: Oesters zijn een afrodisiacum.

Giacomo Casanova zou elke ochtend 50 oesters eten voor het ontbijt. Naar verluidt woonde hij ook de helft van Europa, dus het is misschien geen verrassing dat oesters alom bekendstonden als afrodisiacum. Maar de jury vraagt ​​zich af of de claim wetenschappelijke waarde heeft. Oesters bevatten een hoog gehalte aan zink, een tekort dat in verband is gebracht met een slechte spermakwaliteit, maar geen enkele belangrijke studie heeft oesters rechtstreeks in verband gebracht met opwinding. Een studie gepresenteerd op een bijeenkomst van de American Chemical Society in 2005 kwam in de buurt. Onderzoekers vonden dat schelpdieren rijk waren aan aminozuren die een verhoogde hoeveelheid geslachtshormonen teweegbrachten, maar de niet-door vakgenoten beoordeelde en ongepubliceerde studie had nog een andere grote fout: het keek naar mediterrane mosselen, geen oesters. Sommigen hebben getheoretiseerd dat de sexy reputatie van de oester is gekoppeld aan de gelijkenis van vrouwelijke geslachtsdelen. Bottom line? Een goede shucking kan je misschien aanzetten, maar er is geen bewijs om de schelpdieren als seksuele stimulans te ondersteunen.

MYTHE: De magnetron vernietigt alle voedingsstoffen in groenten.

Vraag een overijverige voedingsnoot en ze zullen je vertellen: de magnetron kan net zo goed worden omgedoopt in het mortuarium, als het zapt groenten van hun ziektebestrijdende voedingsstoffen. Niet precies. Hoewel elke kookmethode sommige voedingsstoffen in voedsel kan vernietigen, wordt de mate bepaald door hoe lang het voedsel wordt gekookt en hoeveel vloeistof wordt gebruikt. Omdat magnetrons snel kunnen koken zonder water toe te voegen, kunnen groenten die gestoomd worden in een magnetron meer van hun vitamines en mineralen bevatten dan andere kookmethoden, volgens de Food and Drug Administration. Uit een nieuwe studie die in april 2015 in Food Chemistry werd gepubliceerd, bleek dat microgolven bijdroeg aan een verhoogd antioxidantenniveau in zowel bloemkool als broccoli. Een andere studie in het tijdschrift BioMed Research vond dat bloemkool met een hoge kwaliteit uit de magnetron 98 procent bevatte van de ziektebestrijdende carotenoïden in de rauwe kruisbloemige groenten en 64 procent meer dan wanneer ze gekookt werden. Bottom line? Als je je groenten gaat koken, kan stomen in de magnetron een van je beste opties zijn.