LaCroix, Spindrift, Schweppes, Canada Dry, Polar - de lijst gaat maar door. Wat hebben ze allemaal gemeen? Elk merk maakt dranken die bubbels bevatten en water bevatten. Waarom worden sommigen dus sodawater genoemd en anderen seltzer of sodawater?

Hoewel deze drie namen voor koolzuurhoudend water vaak door elkaar worden gebruikt, impliceren ze elk een verschil (zij het een triviale). Dus wat is precies het verschil tussen seltzer, club frisdrank en bruisend water? Laten we beginnen met hun gemeenschappelijke basis: koolzuurhoudend water.

Koolzuurhoudend water

Shutterstock

Koolzuurhoudend water is het gemeenschappelijke ingrediënt in elk van deze dranken. Bijna alle fabrikanten dwingen nu carbonaatwater door koolstofdioxidegas op te lossen in koud water. Voordat JJ Schweppe (van-je raadt het al - Schweppes) het productieproces heeft ontwikkeld om kunstmatig water te carboniseren in 1783, was er maar één manier om koolzuurhoudend water te krijgen: het tappen uit een natuurlijke bron. Dit koolzuurhoudende water met natuurlijke bubbels wordt mineraalwater genoemd.

Seltzer

Shutterstock

Seltzer heeft wortels in Duitsland. "Oorspronkelijk was [seltzer water] afkomstig van een natuurlijke bron", legt Bob Kenworthy uit, mede-presentator van de Destillations-podcast van The Science History Institute, in een aflevering genaamd "Fizzy Water". Het natuurlijk koolzuurhoudende mineraalwater werd "genoemd naar de stad Selters, Duitsland." Dit is echter nu niet het geval: "Seltzer, zoals we het vandaag kennen, is vrijwel water dat kunstmatig is geïmpregneerd met CO2." Dat is ongeveer geval, maar er is een behoorlijke hoeveelheid variantie in de categorie seltzer.

De definitie van LaCroix van seltzerwater is "water met carbonatatie dat al dan niet zoetstoffen of toegevoegde smaken kan bevatten, evenals verschillende hoeveelheden natrium." (LaCroix noemt trouwens hun drankje bruisend water.)

Het Sparkling Seltzer Water van Seagram is bijvoorbeeld koolzuurhoudend water met kaliumchloride en heeft 35 milligram natrium. Aan de andere kant hebben Canada Dry's Sparkling Seltzer Water en Vintage Seltzer beide maar één ingrediënt: koolzuurhoudend water. Polar Seltzer bevat koolzuurhoudend water en natuurlijke aroma's.

Sprankelend water

Rawpixel / Unsplash

Sprankelende waterachtige bubly en Spindrift (het enige sprankelende water dat op smaak is gebracht met real-is in essentie identiek aan seltzer: het is koolzuurhoudend water met toegevoegde aroma's.) En terwijl LaCroix opmerkte dat seltzers natrium kunnen bevatten, kan ook sprankelend water. 35 milligram natrium.

Uiteindelijk zult u merken dat veel seltzers en sprankelend water exact dezelfde ingrediënten bevatten. Kijk naar een label voor Polar Seltzer en LaCroix Sparkling Water. Je ziet dezelfde twee ingrediënten: koolzuurhoudend water, natuurlijke smaken.

Hier is het ding: het is echt aan het merk om te bepalen of ze een seltzer of bruisend water willen zijn. Omdat de FDA geen Standard of Identity heeft voor bruisend water of seltzer, kan het merk hun product bellen zoals ze denken dat het is.

Het belangrijkste verschil lijkt nu afhankelijk te zijn van de marketingstrategie van een merk. Veel oudere bedrijven gebruiken de term 'seltzer', terwijl nieuwere bedrijven 'bruisend water gebruiken'. Interessant genoeg heeft Schweppes, het merk dat de seltzer-trend effectief heeft ingezet, onlangs hun koolzuurhoudend water van 'Seltzer Water' omgedoopt tot 'Sparkling Water'. figuur.

Sodawater

Shutterstock

Eindelijk een drankje met een duidelijk verschil! Club frisdrank is koolzuurhoudend water dat "opgeloste zouten bevat [...] die er alleen zijn om de smaak te verbeteren", zegt Kenworthy. Hierdoor smelt soda soda soortgelijk aan het originele mineraalwater. Als gevolg hiervan hebben club-frisdranken altijd een bepaalde hoeveelheid natrium op hun voedingsetiket.

Schweppes voegt bijvoorbeeld natriumbicarbonaat, natriumchloride en kaliumsulfaat toe aan hun sodawater. De drank heeft 95 milligram natrium maar is nog steeds 0 calorieën, 0 gram suiker en is cafeïnevrij. Canada Dry's Club Soda is gearomatiseerd met natriumbicarbonaat, natriumcitraat, kaliumsulfaat en dinatriumfosfaat voor een totaal van 115 milligram natrium.

Conclusie

Shutterstock

Het verschil tussen club frisdrank, seltzer en bruisend water komt meestal neer op wat het bedrijf hun product wil noemen. Club frisdranken hebben over het algemeen natrium, terwijl seltzer en bruisend water over het algemeen niet. Ongeacht wat een merk je koolzuurhoudend water noemt, beschouwt de FDA ze allemaal als hetzelfde: een frisdrank.

Hoe je je bubbelwater ook wilt noemen, je kunt er zeker van zijn dat je een gezonde beslissing neemt als je ervoor kiest om met suiker gezoete frisdrank te kiezen.